audio
audioduration (s) 3.06
10.2
| transcription
stringlengths 13
128
| file_name
stringlengths 19
19
|
|---|---|---|
Божая кароўка, жоўты матыль, зялёны жук,
|
cd4e8b670ce6527.mp3
|
|
Упершыню за паўгода, як вярнуўся з арміі, Пятро аддаў дачцэ ўвесь дзень.
|
6d95fe3954d703e.mp3
|
|
І ўпершыню адчуў, як гэта хораша, гуляць з дзіцем.
|
bd71f96266949cb.mp3
|
|
Адключаешся ад усіх іншых сур'ёзных спраў і клопатаў, быццам сам вяртаешся ў маленства, і цябе пачынае радаваць тое,
|
d45857822816727.mp3
|
|
І яму хочацца, каб даччын галасок, як срэбны званочак,
|
1c989d2703898a5.mp3
|
|
Бясконцыя пытанні яе часам раздражнялі.
|
344457b5e3b7fb0.mp3
|
|
Ленка пачынае расказваць пра нейкую дзіўную птушку, якую яны на станькай і мішкам бачыла не то ўчора, не то няма, ну,
|
d48f6898c173c25.mp3
|
|
Калі ён аставаўся з Ленкай дома ў змрочным пакоі і быў заняты работай: гісторыяй, сшыткамі, канспектамі.
|
1c7beeb4b1599e3.mp3
|
|
Нямала з ёю клопатаў, але ўсё адно адпачываеш.
|
04854eb3fabbe34.mp3
|
|
А вось аддаўся ёй цалкам, і ўсё пачало радаваць, нават непаслухмянасць яе.
|
1c60ac6e223225f.mp3
|
|
Бо сапраўдны адпачынак у чалавека тады, калі ёсць радасць.
|
2415cd8912d76eb.mp3
|
|
Калі вячэралі, разбілі гладыш з сыраквашай, якую Саша купіла ім,
|
f5c3e70b24d9738.mp3
|
|
Нічога, гладыш разбіўся на шчасце.
|
03bf2d72e3db638.mp3
|
|
Дзе коратка, там і б'ецца. І смешна, і сумна.
|
cc4859fc1cd5c2b.mp3
|
|
Але асабліва кранула, што трагедыю гэтую зразумела пяцігадовае дзіця і засмуткавала,
|
d9abf383776e262.mp3
|
|
Мамка заўтра прыляціць, як пчолка з багатым узяткам. Аржаніцою, як болевы прыступ, трывога за Сашу,
|
3c44d88d209cd49.mp3
|
|
Жанчына пайшла ў госці ў роднае сяло, але так казаў розум, а сэрца,
|
9b54af963ce94d4.mp3
|
|
Знікла радасць, пабляклі фарбы вясны.
|
7beb5c5d8d7cf84.mp3
|
|
Каб хоць Ленка была такая вясёлая, звонкая, як учора, а то таксама суцішылася, засумавала, раз-пораз пытала, калі прыйдзе мамка.
|
34947351837fba2.mp3
|
|
Пятро ледзь дачакаўся другой палавіны дня, калі па часе можна было ісці сустракаць Сашу.
|
a043ec00fd3f403.mp3
|
|
Ішлі доўга, павольна, сядзелі на дарозе, чакалі.
|
0572c244bb20062.mp3
|
|
Сонца даўно схілілася з поўдня, наступаў надвячорак, а Саша не ішла.
|
f31820d368b7c53.mp3
|
|
І трывога расла, як снежны ком у гарах. Неспакой, мабыць, перадаўся і малой, яна пачала плакаць.
|
7194964958ccbbd.mp3
|
|
Ой, як гэта пакутліва, калі на душы так трывожна, а тут яшчэ пачынае плакаць галоднае, зморанае на сонцы дзіця.
|
8167671479dc011.mp3
|
|
Дайшоўшы да панізоўя, Пятро з неймавернай цяжкасцю ўмаліў Ленку астацца ў настаўніцы з школы,
|
83b8776887ee932.mp3
|
|
Нарэшце. Спыніўся, выцер пот.
|
9be410ff6371499.mp3
|
|
Выбегшы з сасонніку, ўбачыў у полі на пустой дарозе адзінокую постаць, здалёку пазнаў: яна. Адразу адлягло ад сэрца.
|
d69ae706af959e7.mp3
|
|
Але чаму Саша ідзе так павольна і як бы хістаецца, так змарылася, гаротная.
|
dd722accb3c326b.mp3
|
|
Хутчэй памагчы, забраць клунак. Пабег і за якія пяць крокаў спыніўся, уражаны, спалоханы.
|
2ac4150e38f8c51.mp3
|
|
Саша была без клунка і бледная-бледная.
|
84a947e3cdf767d.mp3
|
|
Думкі, адна страшнейшая за другую, бліснулі ў галаве: што з табой? Цябе ж пазнаць цяжка.
|
ff5d87b083916eb.mp3
|
|
Саша сумна ўсміхнулася.
|
7a860fdd82b39db.mp3
|
|
І гэтая, хоць і дзіўная, ўсмешка трохі супакоіла. Але здалося, што яна хоча сесці на траву.
|
e8c389b4ac9e94c.mp3
|
|
Ён падбег, падтрымаў, яна прыпала тварам да пляча, горача дыхала ў шыю. Што з табой?
|
88a6c7c8c91fc93.mp3
|
|
Захварэла. У дарозе? Што ў цябе баліць? Нічога.
|
f70df1d116058d7.mp3
|
|
Заўсёды ты з загадкамі. Яна доўга не адказвала, потым прашаптала ціха-ціха, быццам баялася,
|
c3dd7b674775b4c.mp3
|
|
Не будзе ў нас дзіцяці. Пятро адхіснуўся. Ты, ты.
|
d9a3cc3e10afe60.mp3
|
|
Яна на міг зачырванелася. Дурны. Што ты падумаў?
|
528da9ce6b00f0f.mp3
|
|
Гэта цяпер так часта ў жанчын, я ведаю.
|
ce79e910f3fd95d.mp3
|
|
Само. Ад недаядання, відаць, ад стомленасці, клунак цяжкі.
|
6df99ff5ffec7f2.mp3
|
|
Табе блага? Галава кружыцца.
|
03129a41db1c754.mp3
|
|
Мне не трэба было ісці, сама вінаватая. Сядзем, я паляжу трохі.
|
a4ea82c0a670a94.mp3
|
|
Пятро асцярожна памог ёй легчы на траву, спалоханы, разгублены, ён не ведаў, чым дапамагчы яшчэ, што нам рабіць?
|
a51ab556e73cad8.mp3
|
|
Ідзі, папрасі ў балотнага каня. Я схавала ў лесе клунак, трэба забраць.
|
5f542d871db4f77.mp3
|
|
Цяпер тым больш нам трэба ўсё, што сабрала поле.
|
14e271146c5c6aa.mp3
|
|
Пакуль я ачуняю, з кім Ленка?
|
79663f088fcc6e9.mp3
|
|
Анісімаў не адказваў,
|
c0c0f5c352c48d1.mp3
|
|
Ну, а тут? Анісім Пятровіч, паглядзіце, пра што даносіць гэты халуй.
|
d9ac8148dbfbff3.mp3
|
|
Гэта ж, гэта ж смеху варта, а?
|
4f64b5ff7bcc8ea.mp3
|
|
Замест таго, каб расказваць людзям пра таго, хто каваў нашу вялікую перамогу,
|
df47e47ad79390b.mp3
|
|
Шапятовіч вывучае гісторыю, захапіўся міфалогіяй, расказвае міфы, Булатаў.
|
77a9d6c0f5cac18.mp3
|
|
Вы Сталіна чытаеце? не разумею. Яно і відаць.
|
890d7c778c7bd55.mp3
|
|
Паўтарыў Лялькевіч словы Анісіма, пра Антэя вы чыталі? Пасаромеліся б пачываць такі данос.
|
ccec1501c56763f.mp3
|
|
Ой, Божа мой. Анісімаў моўчкі, без адзінага слова, дачытаў да канца заключэнне,
|
c42541ef9e5db20.mp3
|
|
Сказаў шэптам, але такім, што Лялькевіч спалохаўся.
|
f175efbd479d522.mp3
|
|
Аднойчы пасля вось такога шэпту ў Анісіма Пятровіча здарыўся сардэчны прыпадак.
|
8cedef11955ccd3.mp3
|
|
Булатаў. За што вас панізілі ў званні і запісалі
|
2b49305a2309827.mp3
|
|
Я вам напомню. За перавышэнне ўлады і за трусасць.
|
149a74cc247c18e.mp3
|
|
Дык я вам скажу, Булатаў.
|
3831f5e26a3bc00.mp3
|
|
Пакуль я тут сяджу,
|
0483f0c2b1cee77.mp3
|
|
Не, Булатаў. Не зробіце, кажу вам праўду.
|
0239b510460846c.mp3
|
|
А цяпер я вас не затрымліваю. Можаце ісці.
|
9c988848f21968f.mp3
|
|
Падумайце, пакуль вы ў радах партыі. Вось так. Булатаў.
|
c69b28b6d1fcff1.mp3
|
|
Булатаў дрыжачай рукой пацягнуўся за папкай, Анісімаў рэзка адштурхнуўся ад спінкі крэсла,
|
11fd9324207977e.mp3
|
|
Не. Гэта застанецца ў мяне.
|
45e8a270f9ee90e.mp3
|
|
У маім сейфе.
|
39a6f03ee6b4bdc.mp3
|
|
Больш надзейна, ведаеце, каб не было спакусы вам,
|
5047d64fa402f53.mp3
|
|
Прашу! І паказаў вачамі на дзверы.
|
77e583e7c0a6e5b.mp3
|
|
Капітан нейкі момант вагаўся, як бы жадаючы нешта сказаць і не знаходзячы патрэбных слоў, потым павярнуўся па-вайсковаму,
|
c8d37e31e1d9827.mp3
|
|
Анісімаў усё тым жа шэптам, быццам баючыся, што звычайны голас можа нешта разбурыць у ім самім ці навокал,
|
a6cd5b3bafa0b13.mp3
|
|
Уладзімір Іванавіч ведаў, што аптэчка стаіць на падаконніку за шторай, наліў у шклянку вады,
|
0b2874025da7f84.mp3
|
|
Анісімаў выпіў, глыбока ўздыхнуў, крактануў,
|
578db01246d2f6a.mp3
|
|
Сукін сын. Трапіў бы ён мне на фронце.
|
697f1addf4b1b79.mp3
|
|
Бачыў, як я трымаў нервы?
|
0db327bb9aea5dd.mp3
|
|
І з дакорам самому сабе, але не без задавальнення паківаў галавой. Чуць не сарваўся.
|
86dd5f130c5e19b.mp3
|
|
Во, і сціснуў кулакі. Дзякую, Анісім Пятровіч.
|
d9591ef06677d37.mp3
|
|
Такая размова даўно наспела. Але трэба давесці да канца.
|
3cc9baea8d43385.mp3
|
|
Напісаць у абкам, у ЦК. Не люблю я такіх пісем.
|
afda3e01002a932.mp3
|
|
Ад гэтага тыпа ўсяго можна чакаць. Сёння ж напішы.
|
51d8077969e5f9d.mp3
|
|
Ну, але ў даным выпадку трэба.
|
95e0bb45646ef6b.mp3
|
|
Анісімаў падняўся з крэсла і ўжо зусім бадзёра і весела гукнуў. Дзе ён, гэты твой Шапятовіч? Тут?
|
31c63e73a207787.mp3
|
|
Кліч яго, пагаворым. Лялькевіч адчыніў дзверы, папрасіў сакратарку: Валя, паклічце з майго кабінета Шапятовіча.
|
fc4eff98bfdff89.mp3
|
|
Пятро, змучаны працяглым сядзеннем у пустым кабінеце, нявесёлымі думкамі, увайшоў нясмела, разгублены,
|
7997795c1a311f5.mp3
|
|
Анісімаў загудзеў. Ты што гэта, як мокрая курыца? Праходзь, сядай.
|
9485cb585cd19ce.mp3
|
|
Пятро зусім сумеўся, пра якіх багоў?
|
1c9ef99b62132b7.mp3
|
|
Раскажы нам з Лялькевічам пра багоў.
|
37627e9e5277aad.mp3
|
|
А праўда? Сяўба ў калгасах бязбожна зацягваецца.
|
a8cc8b0ebc9dbf1.mp3
|
|
Ну як жа, тут адзін напісаў, што ты заместа агітацыі, прапаганды партыйнай,
|
48842acc5579ba4.mp3
|
|
Тут ёсць над чым задумацца.
|
9f927d708bcc90d.mp3
|
|
А сакратар партарганізацыі бабам міфы расказвае, а?
|
8288a94b4bcaf6f.mp3
|
|
Мала ў цябе сірат вайны, удоў? Дзеці ёсць дзеці, Анісім Пятровіч.
|
fdee7297610a167.mp3
|
|
Слухай, а чаго гэта ты публічна расплакаўся над лёсам дзяцей незаўца?
|
a9a159ddafafc63.mp3
|
|
Яны не адказваюць за бацькоў.
|
dd0eb8747ff2766.mp3
|
|
За знешняй суровасцю слоў сакратара Пятро адчуў добры гумар, бацькоўскую ласкавасць і схаванае ў хваленні яго паводзін,
|
5b78acd526cbaa5.mp3
|
|
А я сам бацька і педагог.
|
c60a28d759a6085.mp3
|
|
Ты мне прапісных ісцін не паўтарай. Дачка незаўца траціла на ўроках прытомнасць.
|
d15de23a34a0738.mp3
|
|
Сакратар наблізіўся, зазірнуў Пятру ў вочы, паківаў галавой.
|
c696bf0e6ec0242.mp3
|
|
Цёрлі цябе, Шапятовіч, і на фронце, і ў партызанах,
|
4ae94b6afeb1677.mp3
|
|
А па твайму становішчу трэба быць рэалістам.
|
d9ddcb8d9b62662.mp3
|
|
Да чаго? Ідэаліст ты.
|
ba3de5965b57b87.mp3
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.